DENİZLİ'DE SANAYİLEŞME VE KENTLEŞME SEMPOZYUMU

SONUÇ BİLDİRGESİ

15-16-17 Ekim 1999 tarihlerinde TMMOB Makina Mühendisleri Odası adına Denizli Şubesi yürütücülüğünde Çatalçeşme Oda Tiyatrosu‘nda gerçekleştirilen DENİZLİ‘DE SANAYİLEŞME VE KENTLEŞME SEMPOZYUMU‘ nu 12 dernek, kurum ve kuruluş desteklemiş, sempozyumda 37 bildiri 2 ayrı salondaki oturumlarda sunulmuş, sempozyum kapsamında 2 panel gerçekleştirilmiştir. Sempozyumu 400‘ün üzerinde bilim adamı, bürokrat, sanayici, teknik eleman izlemiş, oturumlardan sonraki tartışmalar bölümlerinde soru ve konuşmalarıyla sempozyuma önemli katkılarda bulunmuşlardır.
İki ayrı salonda gerçekleştirilen 10 oturumda Denizli‘nin kentleşme ve sanayileşme sürecine ilişkin çeşitli sorunlar tartışılmış, bu sorunlara ilişkin çözüm önerileri irdelenmiştir. Sempozyumun 2. Günü yapılan KENTLEŞME konulu panelde bugüne kadar yapılan hatalar vurgulanmış, bundan sonra kısa ve uzun vadede yapılması gerekenler tartışılmıştır. 17 Ekim 1999 günü yapılan Değerlendirme Panelinde ise Sempozyumu Destekleyen Kuruluş temsilcileri görüş ve değerlendirmelerini aktarmışlardır.
Sempozyumun gerek kentleşme gerekse sanayileşme ile ilgili tarafların bir araya geldiği önemli bir tartışma platformu oluşturduğu vurgulanarak, sempozyum kapsamındaki panel, oturum ve tartışmaların değerlendirilip sonuçlarının kamuoyuna aktarılmasının gerekli olduğu konusunda görüş birliğine varılmıştır. Ayrıca aşağıdaki konuların kamuoyuna duyurulmasına karar verilmiştir.
- Kentin ekonomik ve sosyal gelişmesinin mekana yansımasının bir sonucu olarak yoğunluk artışı önlenememiş, teknik alt yapı ve sosyal tesis yetersizlikleri kentin her bölgesinde kendini göstermiştir. Gelir seviyesi yüksek, planlı prestij bölgelerinde sonradan alınan kararlarla dikey yoğunlaşma desteklenmiş, ana cadde üzerlerinde 7-8 katlı yapılar hakim olurken , hemen arkasında 3-4 katlı, kimi yerlerde tek katlı yapıların yoğunlaştığı sağlıksız bir doku ortaya çıkmıştır.
- Kent içi ulaşım tümüyle karayolu ile sürdürülmektedir. Kent merkezinde belediye tarafından yönetilen toplu taşıt araç sayısı sadece 52 dir. Buna karşılık kent içindeki 30 hatta 680 minibüs yolcu taşımaktadır. Kent içi taşımacılığın %23‘ü belediye otobüsleri ile % 40‘ı dolmuş minibüslerle ve %37‘si taksilerle yapılmaktadır. Denizli ilindeki toplam araç sayısının % 67‘si kent merkezinde bulunmakta ve bunun sonucu olarak trafik problemleri yaşanmaktadır. Kentimizin artan ulaşım ve taşımacılık sorununun doğru tespit ve çözümlerle üzerine gidilmesini önermekteyiz.
- Kentin çevresi ile ilişkisi hemen hemen tümüyle karayolundan sağlanmaktadır. Denizli‘ye ulaşan demiryolu Aydın- Afyon hattına Goncalı‘da bağlanan tali bir yoldur. Yükleme ve boşaltma sistemleri geliştirilmemiştir. Denizli Organize Sanayi Bölgesinin içinden geçen demiryolu hattı üzerinde hiçbir yükleme ve boşaltma parkı yoktur. Üstelik bu olanaklardan yararlanmak amacı ile herhangi bir proje bulunmamaktadır. Organize Sanayi Bölgesi-Denizli hattında raylı sistem- metro düşüncesi Denizli gündemine girmiş ve takip edilmektedir. Bu sistem 2000‘li yılların Denizli‘sine yakışır boyutta projelendirilmeli ve yaşama geçirilmelidir.
- Isınmadan, trafik içindeki araçlardan ve sanayi tesislerinin emisyonlarından kaynaklanan hava kirliliği kentin önde gelen çevresel sorunlarından biridir. Belediye-Çevre Koruma Vakfı-İl Çevre Müdürlüğü tarafından yapılan çalışmalar çeşitli nedenlerle tümüyle başarıya ulaşamamıştır. Sorunun çözümünün hava kirliliğindeki etkin etmenlerin (sanayici, araç sürücüsü, konut yöneticileri ve görevlileri) bilinç ve bilgi düzeylerinin arttırılması ve hava kirliliğindeki etkin araçların ödünsüz ve periyodik olarak denetlenmesi ile olabileceği kanaatini taşımaktayız.
- Çevresindeki yeşil kuşağın oldukça iyi korunduğu ve ağaçlandırmalarla desteklendiği kentimizin, kent içi yeşil alan varlığı yeterli düzeyde değildir. Giderek betonlaşmış kent görünümüne gelen kentimizde kişi başına düşen yeşil alan 1.31 m² iken çağdaş kent planlamacılığında bu rakamın 10 m² olduğunu vurgulamakta yarar vardır.
- Sulama ve içme suyu amaçlı olarak inşa edilmekte olan Gökpınar Barajı, Çürüksu Ovasında yeni sulama alanlarının açılmasını, mevcut sulamanın takviyesini ve hızla büyüyen kentin gelecekteki içme suyu ihtiyacını karşılamayı hedeflemektedir. Ancak endüstriyel ve evsel atık suların doğrudan veya dolaylı olarak Gökpınar Deresi‘ne boşaltılması nedeniyle su kalitesi değil içme suyu kullanma suyu kalitesinde bile olmaktan uzaktır. Bu nedenle; baraj su tutmaya başlamadan önce uygun kotlardan geçirilecek bir kollektör hattı ile atık suların baraj gölüne ulaşması engellenmelidir.
- Tümü 1. derecede deprem bölgesi içinde yer alan Denizli il merkezi ve ilçeleri uzak ve yakın alanlı depremlerden etkilenmektedir. Bu nedenle bölgede yapılacak inşaatlarda temel etütlerinin ve depreme dayanıklı yapı tasarımının yapılması , inşaatlarda betonun bileşimine giren çimento ve agrera ve suyun standartlara uygun olması ve ciddi şekilde denetlenmesi , olası bir depremde can ve mal kaybını en aza indirecektir.
- Bağbaşı beldesinin Güneyindeki yamaçta yerleşime açılan alan Babadağ fayının da içinde bulunduğu bir alandır. Bu bölgede fiziksel ayrışmaya uğramış kırık ve çatlaklı kaya birimi içerisinde çok sayıda düzlemsel kayma , düşme, devrilme türünde kütle hareketlerinin olabileceği gözlemlenmiştir. Fay yüzeyinden kayan kaya kütleleri büyük boyutlarda olduğunda bu alandaki yapılara ağır hasarlar verebilecektir. Bu alanda akarsu yataklarında biriken alüvyon yelpazeleri üzerindeki yerleşim bölgelerinde dere yataklarının ıslahı acilen yapılmalıdır.
- Fasonculukta ağırlıklı bir tablo çizen Denizli Sanayisi mevcut fabrikalarındaki modern ve kaliteli üretim yapısına rağmen uluslararası pazarda halen bir ekol haline gelememiştir. Yeniyi bizzat üretmedikçe k‰rın maksimizasyonu mümkün olmayacaktır. 1 Ocak 2005 tarihinden itibaren tekstilde kotaların kalkmasıyla birlikte tekstil ve hazır giyim ihracatçısı ülkeler arasında daha şiddetli bir rekabet ortamına girilecektir. Özellikle 2005 sonrası rekabeti aşmanın en güçlü yolunun marka yaratmaktan geçeceği bilinmelidir.
- Denizli‘deki sanayi kuruluşlarının Toplam Kalite Yönetimi‘nden çok ISO 9000 belgesi alma çalışmaları ile ilgilendikleri görülmektedir. Çünkü ISO 9000 kaliteyi geliştirmenin yanında tedarikçi ya da tüketici firmalar tarafından istenmekte olup, ayrıca reklam unsuru olarak kullanılabilmektedir.
- İlimiz içinde bulunduğu konum ve ekolojik özellikleri sayesinde pek çok sebze ve meyve yetiştirilmesine uygundur. Tarıma dayalı gıda sanayinin ilimiz için alternatif bir sanayi ve önemli bir yatırım alanı olduğu yıllardır öngörülmesine rağmen bu alanda önemli bir gelişme olmamaktadır. 1980 sonrası üretim ve dış ticaret politikalarıyla haksız rekabet karşısında bırakılan hayvancılık sektörümüz çökme noktasındadır. Katma değeri yüksek olan hayvancılık sektörümüzü çağdaş üretim yapısına kavuşturmak zorundayız. Dünyada her gün daha çok aranmaya başlayan Bio- Tarım ürünlerine ağırlık verilmelidir. Hormon , yapay gübre ve tarım ilaçlarının kullanılmadığı bu ürünler için , önceden ilaç ve gübre kullanılmamış olan ve yeni sulamaya açılan Baklan Ovası‘nın kontrollü olarak tarıma açılması uygun olacaktır.
- Denizli‘de turistlerin kısa süreli kalmalarının en önemli nedeni Denizli‘de turizm olanaklarının çeşitlendirilememiş olmasıdır. Bunun yanında ilimizde Pamukkale dışındaki tarihi ve doğal değerlerin tanıtımının yetersiz kalması, yapay cazibe merkezlerinin oluşturulamamış olması da önemli nedenlerdendir. Denizli‘de Tabiatı Koruma Alanları, doğal ve arkeolojik sitler ve kaplıcalarıyla birlikte kültür turizmi , sağlık turizmi, sosyal turizm , iş ve kongre turizmi , buharlı lokomotif turizmi , günübirlik turizm türlerinin gelişimine olanak sağlayacak bir yöredir. Bu turizm türlerinin gelişimini sağlayacak kaynakların yaratılmasıyla turistlerin ilimizde konaklama sürelerinin uzaması sağlanabilecektir.